طرد قوم‌گرایی در شورای شهر اردبیل

مسئولان به عنوان الگو، تبدیل به نماد رفتاری در جامعه می شوند. شیوه و منش رفتاری آنها اثر مستقیمی بر جامعه بخصوص جوانان دارد. حال اگر این رفتارها مثبت بوده باشد، الگوی رفتاری جامعه به سمت سعادت حرکت خواهد کرد و اگر این رفتارها توام با اخلاق نباشد، باورهای اخلاقی آسیب دیده و دچار انحطاط می شود .

این مهم به دلیل ارتباط بیشتر با مردم برای مسئولانی که با رای مستقیم عموم به مسندی می رسند اهمیت ویژه تری به خود می یابد و در مورد شورای شهر که ارتباط تنگاتنگی نیز با بدنه اجتماعی جامعه دارد ، جلوه بسیار قابل توجه تری دارد‌. لذا بسیار مهم است که اعضای شورای شهر در وهله اول پایبندی به اخلاق عمومی را سرلوحه خویش قرار دهند .

از طرفی این حساسیت باید در نهادهای نظارتی که مرجع تایید صلاحیت می باشند وجود داشته باشد که رعایت و یا عدم رعایت اخلاق های اجتماعی که جزو مبتدی ترین آداب زندگی است را جزو فاکتورهای اولیه و دارای اهمیت برای تایید افراد و فراتر از دیگر صلاحیت‌ها در نظر بگیرند.

با این تفاسیر اگر شیوه رفتاری فردی از اعضای محترم شورای شهر، منطبق با اخلاق و نزاکت عمومی نباشد، تکلیف چیست؟ ما برآنیم تا از باب احساس تکلیف و نهی از منکر ، این عزیز بزرگوار را انذار دهیم تا بلکه تجدید نظری در رابطه با رفتارهای خویش که می تواند تبلور اجتماعی هم داشته باشد انجام دهد. نفرت و مشکل شخصی با شهردار یا دیگر اعضای شورا، صرفا پوششی می‌تواند بر ذات افراد باشد و توجیهی بر بی‌اخلاق

وقتی ناسزا گویی و فحاشی، جزو شاخص های بارز یک عضو شورا است. اما در حالیکه طبق فرمایش رسول گرامی اسلام(ص) ناسزا گویی به مومن فسق محسوب می شود. حال توجه به این نکته بی نهایت ضروری می باشد که تایید صلاحیت افرادی که چنین تیپ های شخصیتی دارند در چه حد مسئولیت معنوی را متوجه دست اندرکاران می کند.

فحاشی بر محور تفکرات قوم گرایی باطل است. تلاش مغرضانه برای مقابله با روند مدیریتی شهر و نگاه کاملا غرض‌ورزانه در سه و نیم سال گذشته نمی‌تواند معنی رفتار نرمال یک شخص باشد. یقینا این رفتارها موجب اختلاف بین مردم میشود‌. دلایل بسیار روشن و متقنی وجود دارد که اختلاف افکنی، تفرقه و روحیات قوم گرایی تا چه حدی ممکن است به اوضاع جامعه آسیب روحی وارد کند. ایجاد گعده‌های رسانه‌ای بر محوریت قوم‌گرایی و اهانت مستتر به داشته‌های خاص اردبیل از شیخ‌صفی تا علمای فعلی نشانی از استفاده از پایگاه شورا جهت بر هم زدن وفاق است

مگر نه این است که بایستی به “و لا تکونوا کالذین تفرقوا واختلفوا …” پایبند باشیم. پس چطور می شود فردی ، آن هم در سطح شورای شهر روحیات اختلاف افکنانه داشته باشد . در حالیکه جای جای این استان ، احساس برادری و برابری با هم دارند و هیچ تفاوتی بین شمال استان با مرکز و جنوب آن وجود ندارد‌. مطالبه ی جدی مردم این است که مواردی با این سبک نیر بایستی به صورت جدی به عنوان پارامترهای صلاحیتی مد نظر باشد. و همانگونه که شورای یک پاسخ منفی بر عهد و پیمان باطلی که بنا به همین نگاه قوم‌گرایانه شکل گرفته بود داد، امید است نمایندگان و مراجع صدور صلاحیت حتما گزارشات عموم مردم در مورد اشتهار به نیک و بد کاندیداها به عنوان اعضای شورای شهر را لحاظ کنند.

نکته انتهایی این هست که نمایندگانی که به دنبال پُست گرفتن دولتی برای این فرد هستند بدانند که این جفا در حق نخبگان استان است که بنا به فعالیت در ستاد و با نگاه قوم‌گرایی در تلاش هستند برای این چنین نفراتی رایزنی کرده و استاندار را در منگنه قرار دهند.