شهری که به سالمندان اهمیت می دهد چگونه باید باشد؟

کیفیت زندگی| سالمندان به آرامش و محیط‌ عاری از سروصدا نیاز و از آلودگی، سروصدا و بوهای نامطبوع شکایت دارند. یکی از پاتوق‌های مهم سالخوردگان فضاهای سبز است اما موانعی بر سر حضور آن‌ها در پارک‌ها وجود دارد. در گذشته سکوهایی به‌نام «پیرنشین» در مسیر رفت‌وآمد قرار داشت که عابران را به استراحت و خستگی درکردن دعوت می‌کرد. امروزه می‌شود آن سکوهای قدیمی را به معماری شهر برگرداند.

ایمنی| امکانات رفاهی مانند خرده‌فروشی‌ها و مراکز درمانی باید در نزدیکی محل سکونت‌ سالمندان جانمایی شوند تا نیاز به رانندگی نداشته باشند. در پیاده‌روهای باریک، ناهموار و دارای جدول‌های بلند خطرات بالقوه‌ای برای سالمندان وجود دارد. توانایی عبور ایمن از خیابان نگرانی دیگری است که سالمندان را از ترک منزل برحذر می‌دارد. برای فراهم آوردن امکان عبور ایمن از عرض خیابان، راه‌حل‌هایی چون جزیره‌های ترافیکی، نوارهای عرضی غیرلغزنده برای گذر پیاده و تعبیه شمارش معکوس دیداری در گذر از خیابان (تا بدانند چقدر زمان برای عبور دارند) توصیه می‌شود.

خدمات| حمل‌ونقل عمومی مناسب سالمندان باید مقرون‌به‌صرفه، دردسترس، متناوب و مکرر باشد. در برخی کشورها خدماتی چون کارت‌های تخفیف کرایه‌ اتوبوس، قطار شهری و تاکسی برای سالخوردگان وجود دارد. این شیوه‌ جابه‌جایی در شهر دوستدار سالمندان، مشخصه‌هایی دارد؛ خدمات‌رسانی در ساعات شب و روزهای آخر هفته هم برقرار است. اتوبوس‌ها و قطارهای شهری دارای کف پایین، پله‌های کم‌ارتفاع و صندلی‌های عریض و بلند هستند و صندلی‌های اولویت‌بندی شده برای نشستن سالمندان وجود دارد.

نویسنده : مهندس مریم بهرامی| کارشناس‌ارشد معماری و مدرس دانشگاه