خبرنگار: صادق پارسا

به گزاش شهرخوان، با انتشار گزارش حسابرسی سال ۱۴۰۰ شهرداری، بار دیگر زنگ خطر برای ساختار سنتی و ناکارآمد این نهاد شهری به صدا درآمد. هرچند نسبت به سال‌های گذشته، تعداد معایب ثبت‌شده کاهش یافته، اما همچنان ضعف‌های ساختاری و مدیریتی چشمگیر است و شهرداری نمره مشروط دریافت کرده است.

سلامت صفری، رئیس کمیسیون پیگیری و نظارت شورای شهر، در نشست تحلیل این گزارش اظهار کرد: «کاهش ده مورد از معایب نسبت به سال گذشته اگرچه مثبت ارزیابی می‌شود، اما وجود نواقص متعدد، به‌ویژه در حوزه مالی و حسابرسی، نشانه‌ای از ناکارآمدی سازمانی شهرداری است که باید به شکل ساختاری اصلاح شود.»

او سه ضعف عمده را عامل اصلی مشکلات جاری شهرداری دانست:

1. نبود سیستم مالی یکپارچه که باعث سردرگمی، تأخیر و حتی خطاهای گزارش‌گری شده است؛

2. عدم ارائه به‌موقع اسناد و مدارک به حسابرسان که نه‌تنها اعتماد بیرونی را تضعیف می‌کند، بلکه امکان پایش دقیق عملکرد را سلب می‌نماید؛

3. تسلط سلیقه‌گرایی مدیریتی به‌جای الگوی ثابت و نظام‌مند که باعث ناهماهنگی بین واحدهای مختلف شهرداری شده است.

در پاسخ به این چالش‌ها، شورای شهر با تصویب طرح «شهرداری الکترونیک»، حرکت به سوی تحول دیجیتال را در دستور کار قرار داده است. صفری تاکید کرد: «با حمایت کامل شورا از نوسازی زیرساخت فناوری اطلاعات، شهرداری باید تا پایان نیمه نخست سال جاری، بخش زیادی از خدمات اداری را از مدیریت سنتی خارج و به ساختار هوشمند و الکترونیکی منتقل کند.»

بر اساس این طرح، فرایندهایی نظیر صدور پروانه‌های ساختمانی، ثبت دفاتر املاک، تمامی پرداخت‌ها و دریافت‌های مالی، مکاتبات بین‌بخشی و حتی ارتباط شهروندان با شهرداری به‌صورت آنلاین انجام خواهد شد.

هدف این اقدام، نه‌تنها تسهیل امور برای شهروندان و تسریع در ارائه خدمات شهری است، بلکه از منظر شفافیت، جلوگیری از فساد و ایجاد ردیابی دقیق مالی و اجرایی، گام بزرگی محسوب می‌شود.

صفری در ادامه افزود: «اجرای موفق شهرداری الکترونیک به معنای پایان دوران سلیقه‌گرایی و آغاز فصل جدیدی از حکمرانی شهری داده‌محور است. این تحول، شرط لازم برای افزایش بهره‌وری، شفاف‌سازی مالی، پاسخگویی مدیریتی و در نهایت ارتقاء کیفیت خدمات به شهروندان خواهد بود.»

همچنین او اشاره کرد که شهرداری باید با تشکیل تیم‌های تخصصی فناوری اطلاعات، آموزش نیروی انسانی و فرهنگ‌سازی عمومی، بستر لازم برای گذر از سیستم‌های سنتی به هوشمند را فراهم کند.

این مسیر گرچه چالش‌برانگیز است، اما با توجه به نیازهای روزافزون شهرهای مدرن و انتظارات بالای شهروندان، تنها راه بقا و پیشرفت سازمان‌های شهری خواهد بود.