عوارض یکجا نشستن و کم‌تحرکی

نویسنده: سپیده پورعباسی

«خسته‌ام»، «حوصله ندارم»، «وقت برای ورزش کردن ندارم»؛ این جملات بهانه‌ای است برای تحرک نداشتن. عارضه‌ای که اگر جدی تلقی نشود عوارض خطرناکی را به‌دنبال خواهد داشت. انواع بیماری‌های قلبی، دیابت، فشارخون، کمردرد و پادرد همه و همه مربوط به یک جا نشستن و کم‌تحرکی است که البته بخش قابل‌توجهی از آن به فعالیت پشت‌میزی برمی‌گردد؛ مشکلی که اگر فکری برای رفع آن نشود هم سلامت جسم افراد را تهدید می‌کند و هم سلامت روح آنها را. به‌خصوص نسل جوان ما که بیشتر از دیگر افراد جامعه به آن مبتلا هستند.

سیدجلال عسگری، کارشناس ورزشی معتقد است: «اگر کسی به سلامت خود و خانواده‌اش اهمیت می‌دهد باید تحرک و ورزش را در برنامه زندگی خود قرار دهد.» او به نکته‌های جالبی اشاره می‌کند.وی ورزش‌کردن را ضرورت انکارناپذیر جامعه می‌داند که تأثیر بسیاری در سلامت جسم و شادابی روح دارد.

او به اهمیت ورزش در سلامت فرد اشاره می‌کند: «متأسفانه زندگی شهری امروزه آنقدر مردم را درگیر کرده که با موضوعی به نام اوقات‌فراغت بیگانه شده‌اند. فعالیت‌های پشت‌میزی و کمی‌تحرک عارضه‌هایی را دنبال داشته، به‌گونه‌ای که شاهد آنیم که بسیاری از شهروندان به بیماری‌های دیابت و فشارخون مبتلا هستند.»

تحقیقات نشان داده است جامعه غیرفعال در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی، سکته، سرطان روده، دیابت، پوکی استخوان، افسردگی و… خواهد بود.

به باور عسگری با توجه به چنین مشکلاتی که هر روز به نوعی بروز می‌کند لازم است مردم، ورزش ولو پیاده‌روی را در برنامه روزانه خود قرار دهند.

او تأکید می‌کند: «فرزندان ما به‌دلیل جنب‌و‌جوش‌نکردن و استفاده زیاد از بازی‌های رایانه‌ای روزبه‌روز با افزایش وزن مواجه می‌شوند که این امر در بزرگسالی عوارض جبران‌ناپذیری را برای‌شان ایجاد خواهد کرد.»

عسگری معتقد است تحرک‌ باید بیشتر جنبه تفریحی داشته باشد و چه خوب که پدر و مادرها همراه با فرزندان خود به پیاده‌روی بروند یا در پارک از وسایل بدنسازی استفاده کنند. ورزش دسته‌جمعی علاوه بر سلامت، شادی و نشاط خانوادگی به همراه خواهد داشت.

او پیشنهاد می‌دهد: «چه خوب که اعضای خانواده با درست‌کردن بادبادک به طبیعت بروند و یک جشنواره خانوادگی برگزار کنند. متأسفانه ذهنیتی در جامعه ما جا‌افتاده که برای ورزش کردن باید حتما به باشگاه رفت. درصورتی که افراد در محل کار خود هم می‌توانند حرکات کششی انجام‌دهند.»

تأثیر ورزش بر پوکی‌استخوان

آیا می‌دانید فعالیت ورزشی می‌تواند تأثیر مهمی در حفظ استحکام و تراکم استخوان‌ها داشته باشد؟ کاهش تراکم استخوان‌ها در بیماری پوکی استخوان یا همان استئوپروز عامل بسیار مهمی در شکستگی‌های استخوانی (مخصوصا شکستگی استخوان لگن) در سنین بالاست.

نوسانات هورمونی دوران یائسگی در زنان، عامل مهمی در ابتلای زنان به بیماری پوکی‌استخوان است. انجام فعالیت‌های ورزشی تأثیر بسیار مهمی در جلوگیری از بیماری‌های عضلانی- استخوانی دارد. ورزش‌کردن باعث حفظ تراکم استخوان‌ها و تقویت عضلات بدن می‌شود. ورزش‌کردن در زنان باعث افزایش مقاومت استخوان‌ها در سنین یائسگی و پیری می‌شود.

اکثر محققان اتفاق‌نظر دارند که ورزش‌کردن به‌صورت روزانه تأثیر شایانی در کاهش بیماری‌های استخوانی و عضلانی دارد. بنابراین لازم است هر فرد انجام فعالیت‌های ورزشی را در برنامه‌ریزی زندگی خود مدنظر قرار دهد و اینگونه از سلامت خود مراقبت کند.

حتما می‌پرسید چه ورزش‌هایی برای پوکی استخوان مفید است؟ بعد از اطلاع پیدا‌کردن از اهمیت و نقش مهم ورزش کردن در کاهش بیماری‌های عضلانی- استخوانی، در این قسمت نمونه‌ای از فعالیت‌های ورزشی را که تأثیر مناسبی در مهار بیماری پوکی‌استخوان دارند به شما عزیزان معرفی می‌کنیم:

ورزش‌هایی که تحمل وزن بالایی دارند

ورزش‌هایی مانند پیاده‌روی سریع و… باعث تقویت تراکم‌استخوانی می‌شوند. این ورزش‌ها به‌صورت ایستاده انجام می‌شوند، در نتیجه استخوان‌های فرد را وادار به مقاومت در برابر نیروی جاذبه زمین می‌کنند.

ورزش‌های استقامتی

این قبیل ورزش‌ها باعث مقاومت بدن در برابر وزن طبیعی فرد و نیروی گرانش زمین می‌شوند. اکثر این تمرین‌ها به واسطه لوازمی مانند کش، وزنه‌دستی و… صورت می‌پذیرند. با تحریک مقاومت بدن نسبت به وزن فرد و لوازم مورد‌استفاده حین ورزش، تراکم توده استخوانی نیز تقویت می‌شود.