سهم شهرداری در حمایت از زنان آسیب‌دیده

براساس ماده 13منشور حقوق شهروندی، شهروندان یک اجتماع حق دارند از امکانات رفاهی، امنیتی و… برخوردار باشند. در این قانون، تفکیکی به لحاظ وضعیت شهروندان اعم از آسیب‌دیده و… ذکر نشده است؛ از این‌رو فارغ از مسائل جانبی، همه شهروندان در برخورداری از امکانات شهری اعم از رفاهی، خدماتی، اجتماعی، ورزشی و… حق و حقوق برابر دارند. مدیریت شهری با استناد بر همین ماده باید رویکرد عادلانه‌ای در توزیع و فراهم کردن امکانات برای مردم در پیش بگیرد؛ از این‌رو شاهد توسعه و گسترش و حتی بهبود مراکز مربوط به اقشار خاص ازجمله آسیب‌دیدگان اجتماعی هستیم که در این میان قشر زنان هم بی‌بهره نبوده‌اند. شهرداری باید با ایجاد زیرساخت‌ها زمینه بازگشت زنان آسیب‌دیده به اجتماع و کانون خانواده را فراهم کند؛ چراکه بانوان به‌عنوان مادر نقش تربیت‌کننده نسل آینده را دارند و توجه به مطالبات و نیازهای آنها می‌تواند بر تربیت بهتر آینده‌سازان تأثیر‌گذار باشد. گرچه تعداد زنان آسیب‌دیده کم است، اما مدیریت شهری در این راستا نه تنها این مسئله یعنی وجود و حضور این زنان را کتمان نکرده، بلکه تلاشش بر این است تا زیرساخت‌هایی در اختیار آنها قرار دهد که بتوانند از گرداب و منجلاب آسیب رها شوند.