گرمی، خسته از وعده های عملی نشده مسٔولان!!

سید یعثوب حسینی

کشاورزی، دامداری ، باغداری ، نوارمرزی مشترک، طبیعت بکر و شگفت انگیز، ژئوپارک دومولو و… این شهرستان گرمی است، ثروتمند اما فقیر، سبز اما زخم دیده از سال ها رنج، مردمانی که دارند و اما بهره ای از آن ندارند و حتی از امکانات اولیه محروم هستند، مردمی که سال هاست با نجابت قفل سکوت بر لب زده اند و هر دولتی که با وعده های جدید می آید، می گویند بله این دیگه خودشه، اما هر دولت دریغ از دولت قبل.

مدیرانی بر استان سایه افکنده اند که محرومیت گرمی را باور ندارند و در سایه آمار و ارقام کذب این استان را بهشت برین توصیف می کنند و می گویند: تمامی مصوبات دولت اجرایی شده است، کو؟ کجاست؟ آدرس بدهید ما هم ببینم.

مدیرانی که بین بهبود وضعیت مردم و تامین خواسته های دولت ها بخاطر حفظ موقعیتشان، متاسفانه مسند، میز و مقام را انتخاب می کنند و هرکدام مردم را به دیگری می سپارند.

گرمی خسته از وعده های عملی نشده، و مدیران نالایق هر روز بدتر از دیروز زخم های بیشتری بر پیکره این شهرستان وارد می کنند.

هر روز یک مدیر نا لایق می آید و می رود، خطابه ای برای مردم می خواند و طعنه و لگدی به دولت های قبل می زند و تقصیر را گردن دیگران می اندازد و رود.

مدیر نالایق کیست؟ مدیر نالایق کسی است که با ریا، تزویر و لابی دالان های مخفی ( احزاب و گروه های بی هویت ) را طی می کند تا به لایه های فرادست قدرت نفوذ پیدا کند و به سرکار بیاید، مدیری که بدون هیچ هدف و برنامه ، بدون جسارت، بدون تخصص و تجربه لازم کرسی های مدیریتی ارشد شهرستانی را اشغال می کند واینطور است که وضعیت شهرستان می شود چیزی که شاهد آن هستیم.

مدیرانی به ظاهر دلسوز و خیرخواه که در پی حل مشکلات مردمند و از بابت فقر و نیاز و درماندگی خلق خدا، شب و روز در سوز و گداز دائم اند و دائم السفر در روستاها با هم رکابان خود می چرخند و تعدادی آنان را همراهی می کنند و به به و چه چه راه می اندازند، ‏اما در لایه های زیرین مدیریتشان جز منافع شخصی و لابی برای حفظ کرسی مدیریتی چیزی دیده نمی شود.

با مدیریت قبیله ای، قومی و حزبی نمی توان گرمی را نجات داد، گزینش های سلیقه ای و انفعالی و صرف نیروی وزارت کشور بودن بدون تفکر جمعی و صرفأ جناحی و قومیتی، همچنان در شهرستان ما اصلی پایدار است.

با حذف این مدیران نالایق می توان به رسیدن تاریخِ انقضای محرومیت گرمی امیدوار بود، دست بردارید از اینکه اعضای احزاب، ستادهای انتخاباتی، باید مسئول شهرستان باشد و باید سهم فلان طایفه پشت فلان نماینده، جهت قدردانی از حمایت آنان، محفوظ بماند، اگر برای این مهم چاره اندیشی نشود واصل بر شایسته سالاری نباشد به زودی شاهد تبعات جبران ناپذیر آن خواهیم بود. نماینده مردمی درسطح ملی وقوی بالطبع، مسوول ارشد قوی و همتراز با خود را می طلبد که اگر یک سروگردن از خود بالاتر نباشد حداقل همتراز باشد و بازوی پرتوان اجرایی نماینده مردم در مجلس که با تکیه برسه اصل جسارت ، تخصص و تعهد برنامه های توسعه ، نجات و اعتلای شهرستان محروم گرمی را پیش ببرد.

لذا جناب اسماعیلی نماینده مردم گرمی در مجلس نیز یقین حاصل کنند که از ابتدای آغاز نمایندگی تمامی کار کرد و عملکرد مثبت و منفی مسوول ارشد شهرستان به عنوان یار کمکی نماینده ، مستقیم به حساب وی نوشته می شود و عملکرد و فعالیتها بابت چهار سال تمام نه کم ونه بیش، پیش اذهان عمومی داوری خواهد شد.