هربار با دوچرخه، برو به مدرسه!

بررسی طرح رفتن به مدرسه با دوچرخه

به گزارش شهرخوان، انتشار ویدئویی از دانش‌آموزان اسپانیایی که همراه معلم‌شان با دوچرخه به مدرسه می‌روند، بازتاب زیادی در شبکه‌های اجتماعی داشته است.

گفته شده این اتفاق که توسط دانش‌آموزان شهر بارسلونا رقم خورده، بخشی از پروژه‌ای است که جایگزینی دوچرخه به جای سرویس‌مدارس را در شهر بارسلونا دنبال می‌کند.

آیا این پروژه توصیه می‌شود؟

از کاهش آلودگی هوا تا سلامت جسمی

دوچرخه سواری دارای فواید بسیار زیادی است. به همین دلیل در بسیاری از شهرهای پیشرفته جهان به استفاده از دوچرخه تاکید می‌شود و بسترهای مناسب برای آن فراهم شده است. دوچرخه‌سواری به عنوان یک ورزش هم به سلامت جسمی و روانی افراد کمک می‌کند و راهی برای کاهش آلودگی، اتلاف وقت و انرژی ناشی از ترافیک است.

افزایش توانایی مغز، اعتمادبه‌نفس و …

دوچرخه‌سواری به ویژه برای دانش‌آموزان، مزایای روان‌شناسانه بسیاری دارد. مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۳ نشان داد که جریان خون مغزی افراد حین دوچرخه‌سواری تا ۲۸ درصد افزایش می یابد و این افزایش در برخی بخش‌ها به ۷۰ درصد هم می‌رسد. نه‌تنها این، بلکه جریان خون در برخی بخش‌ها حتی پس از ورزش هم تا ۴۰ درصد بالاتر باقی می ماند و این به معنای افزایش قدرت مغز است. در ضمن و به‌طور کلی، دوچرخه‌سواری سلامت ذهنی را بهبود می‌بخشد. کاهش افسردگی، اضطراب و استرس که در بین دانش‌آموزان رایج است، از دیگر مزایای دوچرخه‌سواری است.

فرهنگ‌سازی دوچرخه‌سواری باید از کودکی آغاز شود

فرهنگ‌سازی برای دوچرخه‌سواری در راستای حفاظت از محیط‌زیست، کاهش آلودگی هوا، افزایش سلامت جسمانی و روانی افراد و … باید از سنین کودکی و دوران مدرسه آغاز شود. در این بین، یک حرکت موثر در جهت اصلاح سبک‌زندگی نیاز است تا دانش‌آموزان و معلمان به استفاده از دوچرخه در مسافت‌های کوتاه و امن تشویق شوند و دوچرخه جایگزینی برای سرویس‌مدارس شود.

ترویج این فرهنگ باید جدی گرفته شود

با ترویج فرهنگ دوچرخه‌سواری، افراد در این دنیای تکنولوژیک و دیجیتال که باعث صرف وقت زیاد پای گوشی و کامپیوتر و بازی‌های رایانه‌ای می‌شود و پیامد این سبک‌زندگی، تنبلی، خستگی، چاقی، افسردگی و … است، به سمت خودمراقبتی و افزایش تحرک و سلامتی ترغیب می‌شوند. البته برای اثربخش بودن فرهنگ‌سازی لازم است که سازمان های مربوط، تولیدکنندگان دوچرخه و … همکاری کنند و در آخر، اطلاع‌رسانی و تشویق مدارس در جهت اجرای چنین طرحی به کار گرفته شود.

نویسنده : رمیسا ایزدپناه| کارشناس‌ارشد روان شناسی