چرا فرزندم مدرسه را دوست ندارد؟

اگر می‌پرسید که چرا فرزندم مدرسه را دوست ندارد، باید پرسش و پاسخ را کنار بگذارید و به‌دنبال دلایل واقعی این مسئله باشید. در این مطلب، دلایل اصلی که ممکن است کودک شما را نسبت به درس و مدرسه بی‌علاقه کند را مورد بررسی قرار دادیم تا از این طریق مشکل اصلی کودک خود را در آموزش دروس ابتدایی شناسایی و حل کنید. پس تا پایان با ما همراه باشید.

بررسی دلایل اینکه چرا فرزندم مدرسه را دوست ندارد؟

بعضی از دلایلی که می‌تواند باعث جرقه‌ای در ذهن شما شود تا بدانید با بچه ای که به مدرسه نمیرود چه باید کرد را در ادامه شرح داده‌ایم.

1. مشکل با معلم یا همکلاسی‌ها

کودکانی که در برقراری ارتباط با همسالان خود، معلمان یا جامعه بزرگتر مدرسه مشکل دارند، ممکن است در مدرسه به دلیل احساس انزوا یا عدم تعلق یا پذیرفته‌نشدن در مدرسه خسته شوند. اگر رابطه مثبت، قابل اعتماد و محترمانه‌ای بین فرزند شما و معلم یا دوستانش ایجاد نشده باشد، برای آنها دشوار است که بدانند چه کاری باید انجام دهند و زمانی که برای کارشان به کمک نیاز دارند، به چه کسی مراجعه کنند. وقتی صمیمیت و ارتباط متقابل بین این دو گروه اتفاق نمی‌افتد، بچه‌ها ممکن است در احساس بی‌تفاوتی نسبت به مدرسه غرق شوند.در صورتی که احساس می‌کنید فرزند شما نمی‌تواند ارتباط خوبی با معلم خود برقرار کند، کمک گرفتن از یک معلم خصوصی ابتدایی می‌تواند کمک کننده باشد. اما بهتر است قبل از هر چیزی تمامی عوامل را به درستی بررسی کنید.

۲. آموزش خسته‌کننده

دکتر گوین توضیح می‌دهد که گاهی اوقات، دانش‌آموزان تیزهوش مدرسه را کسل‌کننده می‌دانند. این اتفاق زمانی می‌افتد که مطالب نمی‌توانند مطابق با علایق و توانایی‌های آنها باشند. دانش‌آموزانی که برای تسلط بر یک مهارت به آموزش زیادی نیاز ندارند یا قبل از کلاس شروع به کار می‌کنند، اغلب از بی‌حوصلگی شکایت دارند. دانش آموزان کم چالش همیشه با استعداد نیستند (شرایط خاصی برای تیزهوش بودن وجود دارد)، اما آنها معمولاً بسیار توانا و باهوش هستند.

۳. عدم وجود پاداش

ساختار تشویق و تنبیه به عناوین مختلفی عملکرد کودک در مدرسه را تحت تاثیر قرار می‌دهند. اولاً، دانش‌آموزان ممکن است، انگیزه خود را برای کار روی وظایف خاص از دست بدهند، اگر احساس نکنند که برای زمان و تلاششان نتیجه‌ای وجود خواهد داشت. به عنوان مثال، اگر برای برخی از تست‌ها یا ارزیابی‌هایی که شما آنها را تعیین کرده‌اید به اطلاعات نیاز نداشته باشند، ممکن است نخواهند با برخی از تمارین همراه شوند. همچنین اگر نمرات یا تشویق تعیین‌شده برای آن تکلیف در مقایسه با تلاشی که برای انجام آن کار لازم است، آنقدر بزرگ نباشد، می‌توانند بی انگیزه شوند و تکالیف را به درستی انجام ندهند.

اگر چنین است، مطمئن شوید که تلاش‌های آن‌ها را به روشی درست پاداش می‌دهید و پاداش‌ها به‌طور مناسب برای وظایفی که برای آن‌ها تعیین کرده‌اید، مناسب هستند. راه پاداش دادن این است که فوراً برای کاری که به خوبی انجام شده است، بازخورد ارائه کنید و برای آنها امتیاز اختصاص دهید. اگر بازهم کودکان معیارهای تعیین شده‌ای را که باید به آن دست پیدا کنند را برآورده نکرده‌اند، تشویق کنید و کار را به شیوه‌ای جذاب تر و جالب تر مرور کنید. مطمئن شوید که وظایف مهمی را برای پاداش کم یا بدون پاداش تعیین نمی کنید – میزان کار را با میزان نمره ای که دریافت می کنند مرتبط کنید و همیشه به آنها بگویید که چگونه از اطلاعاتی که یاد می‌گیرند در آزمون ها و تکالیف استفاده می‌شود.

۴. عدم وجود انگیزه و هدف

بچه‌های کوچک‌تر خیلی راحت به چیزهای مختلف علاقه‌مند می‌شوند. آنها تمایل دارند، اگر چیزی که می‌آموزند هیجان انگیز باشد، اشتیاق به یادگیری چیزهای جدید نشان دهند. بنابراین، اگر کودکان موضوعی را که می آموزند جالب بدانند، بهتر یاد خواهند گرفت. با این حال، این علاقه می تواند به یک وسواس نیز تبدیل شود.تحقیقات نشان داده است که کودکان زیر 13 سال زمان بیشتری را صرف کامپیوتر می‌کنند. معتاد شدن به بازی های رایانه ای یادگیری را به خطر می‌اندازد؛ زیرا ذهن بچه ها فقط حول بازی های رایانه ای می چرخد ​​و باعث می‌شود علاقه آنها به یادگیری و مدرسخ از بین برود. البته ما پیشنهاد نمی‌کنیم که بازی‌های رایانه‌ای را به طور کامل برای فرزندانتان ممنوع کنید؛ چرا که انجام بازی‌های رایانه‌ای می‌تواند با کمک به آرامش کودکان شما مفید باشد. با این‌حال، همه چیز باید در حد اعتدال انجام شود و باید مدت زمانی را که فرزندانتان در مقابل نمایشگر می‌گذرانند محدود کنید تا مطمئن شوید که این موضوع باعث بی‌علاقگی به درس و مدرسه نخواهد شد.

۵. محیط آموزشی ناخوشایند

شما ممکن است تمام تلاش خود را در راه‌اندازی محیط مدرسه خانگی خود انجام داده باشید، اما به دلایلی فرزند شما در محیط اطراف راحت نیست و شروع به تأثیرگذاری روی عملکرد و علاقه او به محیط مدرسه می‌کند. ممکن است، محیط مدرسه خیلی پر سر و صدا باشد، محرک‌های کافی در آن وجود نداشته باشد یا به هر دلیلی فضای مناسبی برای مطالعه نباشد، در چنین شرایطی کودکان از رفتن به مدرسه سر باز می‌زنند.

در چنین شرایطی لازم است که معلم در چیدمان خود تجدید نظر کرده و شاید روی مجموعه‌های جذاب و آیتم‌های جالب‌تری سرمایه‌گذاری کنید تا آنها را در محیط مدرسه درگیر کنند. آن‌ها باید سعی کنند تا عوامل حواس پرتی را محدود کرده و همچنین یک برنامه منظم خوب و منظم تنظیم کنند تا فرزندان شما بدانند که از آنها چه انتظاری دارند.

کاری که شما می‌توانید به‌عنوان والدین برای عادت به فضای مدرسه انجام دهید، این است که اطمینان حاصل کنید که آنها به راحتی به چیزهایی که برای مطالعه نیاز دارند، مانند؛ خودکار و مداد، کاغذ، برگه و سایر لوازم التحریر دسترسی دارند. تحقیقات نشان داده است که افرادی که در محیط‌هایی راحت‌تر هستند که خودشان آن را شخصی‌سازی کرده‌اند، بنابراین فرزندتان را تشویق کنید تا با اضافه کردن وسایل خود به محیط شخصی خود در مدرسه یک فضای اطمینان‌بخش و راحت ایجاد کنند تا از بودن در آن لذت ببرند.

۶. ناتوانی در یادگیری

کودکانی که دارای مشکلات فکری، شناختی، رفتاری، رشدی یا سلامت روانی هستند، تعدادی از مشکلات را تجربه خواهند کرد. به عنوان مثال درگیر اختلالات خواب، معده درد، سردرد، اسهال، رفتارهای پرخاشگرانه و گوشه گیری، از دست دادن اعتماد به نفس و عزت نفس، اضطراب و افسردگی می‌شوند. این عوامل می‌توانند به‌شدت بر عملکرد آنها در هنگام مطالعه و حضور در مدرسه تأثیر بگذارد؛ زیرا ممکن است خسته باشند و درگیر شوند و اعتماد به توانایی‌های خود و احساس خود را نسبت به خود از دست بدهند. مهم است که بتوانید تشخیص دهید که آیا فرزند شما هر یک از این مشکلات را دارد یا خیر. موثرترین راه‌حل، دریافت مداخلات رفتاری و حرفه ای به عنوان یک گزینه درمانی است که ممکن است شامل دارو باشد یا نباشد. این به فرزند شما اجازه می‌دهد تا بر موانع خود غلبه کند و بیشتر درگیر مطالعه شود و در محیط مدرسه شکوفا شود به او مزیتی می‌دهد که بسیار به آن نیاز دارد.

۷. تجربه قلدری در مدرسه

ممکن است فرزندتان به شما بگوید که مورد آزار و اذیت قرار گرفته است. کودک شما ممکن است بگوید که کودکان دیگر آنها را مسخره می‌کنند، آنها را آزار می‌دهند، به آنها می‌خندند، آنها را با اسم‌ها و القاب نامناسب صدا می‌زنند، آنها را نادیده می گیرند، به آنها صدمه می زنند یا آنها را تهدید می‌کنند. قلدری زمانی است که شخصی به طور عمدی و مکرر باعث ناراحتی، ترس، تهدید یا آسیب رساندن به شخص دیگری یا دارایی، شهرت یا دوستی او شود. این موضوع از دلایل اصلی این است که چرا فرزندم مدرسه را دوست ندارد.

اگر فرزندتان چیزی نمی گوید اما شما نگران هستید، در اینجا چند علامت وجود دارد که باید مراقب آنها باشید. علائم جسمانی عبارتند از:

• کبودی، بریدگی و خراش
• لباس های پاره
• اموال گم شده
• بد خوردن یا خوابیدن
• شب ادراری
• شکایت در مورد سردرد یا شکم درد.

۸. به انرژی بیش از حد نیاز دارد

برای لحظه‌ای تصور کنید که تمام روز را صرف انجام کاری کنید که واقعاً برای شما سخت است. حالا تصور کنید که روز بعد و روز بعد آن را انجام دهید. تصور کنید که این کار را هر روز برای یک سال تحصیلی کامل انجام دهید. حالا می‌توانید درک کنید که چرا فرزند شما مدرسه را دوست ندارد؟ بسیاری از دانش آموزان مبتلا به ADHD یا بیش‌فعالی هستند و عموما این احساس را دارند؛ زیرا یادگیری نیاز به انرژی دارد. هر برگه، تدریس، فعالیت نیاز به کار ذهنی و توجه دارد که برای این کودکان سخت است. بنابراین، پس از دوران سختی که با درس ریاضی داشتند، ممکن است تقریباً تمام انرژی خود را مصرف کرده باشند.

کلام پایانی

در این مطلب با بیان ۸ دلیل به این پرسش پاسخ داده‌ایم که چرا فرزندم مدرسه را دوست ندارد و با توصیه‌هایی راه‌های مقابله با آن را برای شما تشریح کرده‌ایم. به یاد داشته باشید که مهمترین عامل که در برطرف‌کردن این مشکل به شما کمک می‌کند، صحبت‌کردن و آرامش‌دادن به فرزندتان برای بازگو کردن دلیل این مشکل است تا بتوانید چاره اندیشی کنید. امیدواریم که این نکات برای شما کاربردی و مفید باشد.