پیاده راه را با بن بست اشتباه نگیرید!

در آستانه آغاز تبلیغات انتخاباتی، جناب آقای یوسف اکبری رئیس ستاد انتخاباتی احمدی_نژاد در سال ۸۴ و فرماندار محترم اردبیل در آن دولت، پس از سالها سکوت، انتشار یادداشت های زنجیره ای را آغاز کرده است.

از فرط بیکاری عده ای از مدیران دولت مهرورز که در ساختمان پدافند غیر عامل به مفت_گذرانی میگذرانند حالا با پشت سرهم چیدن کلمات، آن هم بدون تخصص و بدون پشتوانه فکری نسبت ابراز وجود جهت زدودن زنگار فراموشی از اذهان، بی لزوم به یادداشت نویسی روی آورده است.

این مسئول سالیان گذشته، در آخرین یادداشت خود با عنوان «پیاده راه یا بن بست عالی قاپو»، پروژه احداث پیاده راه اسفریس در جوار بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی را زیر سئوال برده است.

در مقابل، نخستین سئوالی که از خواندن متن نامبرده به ذهن مخاطب می رسد، آن است که این اظهارات پشتوانه علمی و تخصصی دارد یا صرفا عادتی از روی جوسازی های ایام انتخابات است؟

و اگر به فرض این نوشته پشتوانه تخصصی دارد، علت اصلی مخالفت نامبرده از نظر اصول شهرسازی چیست ؟

وی در این یادداشت هیچگونه پیشنهادی از خود ارائه نداده و صرفا انتقادات کودکانه و حتی پایین تر از سطح جامعه مطرح کرده که ناشی از ضعف علمی، فنی نامبرده است.

به نظر آقای یوسف اکبری، ایجاد پیاده راه در خدمت توسعه گردشگری بوده یا خیر؟ دلایل علمی وی کدامند؟

اگر نویسنده خود را متخصص طراحی شهری یا شهرسازی می داند، {که نیست} چرا در زمان تصدی فرمانداری اردبیل و احداث پل های روگذر پیرعبدالملک یا باغمیشه، پیشنهادهای بهتری برای اجرای طرح های جایگزین ارایه نداده است؟

اگر احداث چند پل روگذر در زمانه پردرآمد دولت های نهم و دهم را ، امروز به مدیریت شهرداری اردبیل گوشزد می‌کند، چرا همان زمان اقدام عملی و اصولی برای ساماندهی معابر اطراف بقعه شیخ صفی انجام نشده و به جای در الویت قرار دادن احداث پل روگذر ایستگاه سرعین به عنوان پرتردد ترین و پرترافیک ترین منطقه اردبیل، احداث پل در میادینی مانند علی آباد در الویت قرار گرفته است؟ تا امروز و در دوران کاهش درآمدها ، شهرداری اردبیل تاوان کم کاری های گذشته را ندهد؟

بحث ساماندهی حریم بقعه شیخ صفی و ایجاد پیاده راه در اطراف آن از برنامه ها و آرزوهای دیرینه مردم و مدیریت شهری اردبیل بود و شهردار فعلی با عنایت به این ضرورت، با «اقدام و عمل» آن را در کمترین زمان ممکن عملیاتی کرده است.

توجه داشته باشیم که یک اثر جهانی به عنوان نماد اردبیل در جوار خیابان عالی قاپو واقع شده است. بنابراین اصولی نبود که این خیابان به عنوان یک خیابان عادی باقی بماند زیرا این منطقه از شهر بازدید کنندگان خارجی و بین المللی دارد.

ایجاد پیاده راه‌ ها در اطراف بقعه شیخ صفی می‌تواند بازدید ها را از این بنای تاریخی افزایش داده و به معرفی هر چه بهتر عناصر این اثر جهانی کمک کند.

کارشناسان شهرسازی معتقدند در فضاهای پرترافیک شهری، درک افراد پیاده از محیط به دلیل درگیری بخشی از حواس با سر و صدا و تردد مکرر خودروها مخدوش می شود و چهره واقعی شهر پشت چهره ماشینی آن پنهان می ماند. بنابراین پیاده راهها کمک می کنند تا حواس مردم به عناصر شهری و اجتماعی بیشتر متمرکز شود.

ایجاد و توسعه پیاده راهها همچنین باعث افزایش زمینه گفتگو، همفکری و تعاملات مردم با یکدیگر می شود و سطح سرمایه اجتماعی را افزایش می دهد.

پیاده راه احداث شده در جوار بقعه شیخ صفی، فرصتی ایجاد کرده تا خانواده های اردبیلی و گردشگران در هسته مرکزی این کلانشهر، بدون دغدغه تردد موتور و خودرو های مکانی برای پیاده روی توام با آرامش داشته باشند.

بنابراین لازم است به آقای یوسف اکبری خاطرنشان شود که ایجاد پیاده راه به معنای بن بست نیست و چنین اظهاراتی کاملا غیرکارشناسی و غیرعلمی است. آثار مطلوب پیاده راه سازی در مناطق گردشگری جهان امتحان پس داده و در داخل کشور هم نتایج خوبی از پیاده راه سازی در میدان نقش جهان اصفهان، میدان شهرداری رشت یا خیابان تربیت تبریز به دست آمده است.

هنوز چند ماه بیشتر از زمان شروع به کار پروژه نگذشته است و شایسته است به جای لفاظی های تبلیغاتی و مغرضانه، به مدیریت شهری زمان لازم داده شود تا هم معابر اطراف این پیاده راه به طور کامل ساماندهی شود و هم اینکه عادت تردد مردم از مسیر قبلی ، با پیدا کردن مسیرهای جایگزین رفته رفته تغییر کند.

سینا بندعلیزاده ( کارشناس شهرسازی )