7 راهکار بالا بردن ارتباط پدر و فرزندی

نویسنده : سیده زهرا جلیل هاشمی | ‌روان‌شناس

طبق آخرین پژوهش دانشگاه تربیت‌مدرس، پدر‌ها طی مدت ۲۴ساعت شبانه‌روز فقط ۲۰ دقیقه را صرف بچه‌ها می‌کنند؛ یک بسته کاربردی برای چنین پدرهایی آماده کردیم.

متاسفانه بسیاری از پدرها به دلایل مختلف، زمان بسیار کمی را به فرزندان‌شان اختصاص می‌دهند. از شرایط اقتصادی و چند شغله بودن بعضی پدرها بگیرید تا آن‌هایی که تصور می‌کنند نگهداری و مراقبت و بزرگ‌ کردن بچه‌ها با مادر است. طبق آخرین پژوهشی که گروه مطالعات زنان دانشگاه تربیت مدرس انجام داده و در نخستین همایش بررسی علل افزایش فرزند سالاری در ایران ارائه شده، مدت زمانی که والدین ایرانی برای فرزندان خود می‌گذارند، ۴ ساعت و ۲۰ دقیقه برآورد شده که نقش پدران در فقط ۲۰ دقیقه است. یعنی پدر‌ها طی مدت ۲۴ ساعت شبانه روز فقط ۲۰ دقیقه را صرف بچه‌ها می‌کنند، این در صورتی است که فرزند کاملاً سالم باشد و گرنه فرزندان در مدت بیماری ارتباط کمتری با پدرانشان دارند. در ادامه چند نکته در همین باره مطرح خواهد شد.

طبق آمارهایی که ملاحظه کردید، نسبت ناعادلانه ارتباط پدر و مادر با فرزندان، خانواده‌های امروزی را با مشکلی روبه‌رو کرده که در آن پدر به راحتی از روند تربیت فرزند کنار زده می‌شود. واضح است که فرزندان نیاز روحی و روانی زیادی به وقت‌ گذراندن و بودن در کنار پدرشان دارند. به همین دلیل از نحوه بالابردن کیفیت ارتباط پدر و فرزندی خواهیم گفت.

1 – ایجاد فضای گفت‌وگو در خانه| با مدیریت شما به عنوان پدر خانواده، اعضای خانه باید حداقل دو یا سه بار در هفته کنار هم بنشینند و درباره یک موضوع اجتماعی یا یکی از مشکلات خانوادگی به شکلی بالغانه گفت‌وگو کنند. بدون این‌که عصبانی شوند، کسی را سرزنش و تحقیر کنند، به نظرات یکدیگر گوش دهند و همدیگر را به شکلی دوستانه نقد و اصلاح کنند. در چنین خانواده‌ای فرزندانی سالم، پر انگیزه برای موفقیت با رفتارهای بالغانه و سالم پرورش پیدا می‌کند.

2 -آشناکردن کودکان با شغل‌تان| بچه‌ها معمولا کنجکاو هستند که بدانند پدرشان در ساعت‌هایی که بیرون از خانه هستند، چه می‌کنند و شغل‌شان چیست؟ بنابراین اولین قدم کاربردی برای برقراری ارتباط سازنده و موثر این است که فرزندتان را با شغلتان آشنا کنید و تا جایی که امکان دارد او را به محیط کارتان ببرید و با فضای کاری‌تان آشنایش کنید.

3- گاهی با برنامه‌ریزی آن‌ها رفتار کنید| نکته بعدی این که بچه‌ها در میان دوستان‌شان از پدرشان به‌عنوان قهرمان یاد می‌کنند و دوست دارند که پدرشان را به ‌دوستان‌شان نشان دهند. چه بهتر که یک روز وقت‌تان را آزاد کنید و با فرزندانتان و دوستانش باشید و با برنامه‌ریزی آن‌ها رفتار کنید.

4- کمک‌ گرفتن از آن‌ها| درست کردن یا تعمیر کردن وسایل مانند شیر آب، ساعت، چراغ و … وظیفه‌ای است که معمولا پدرها وارد می‌شوند و با قدرت انجام می‌دهند. به‌خصوص از نگاه بچه‌های کوچکتر پدر قهرمانی است که مشکلات خانه را به تنهایی حل می‌کند و اگر به دنبال ارتباط بهتر هستید، گاهی فرزندتان را در این کارها شریک کنید و با همکاری یکدیگر قهرمان خانه شوید. همچنین خرید کردن وظیفه دیگری است که بر عهده پدر خانه است. می‌توانید در هنگام انجام این وظیفه مهم از همکاری فرزندتان استفاده کنید. بچه‌ها از این که در وظایف مهم خانه شریک باشند، لذت می‌برند و احساس اعتمادبه‌نفس می‌کنند.

5- از بازی تا تکالیف| انجام بازی‌های هیجان‌انگیز متناسب با سن و علایق فرزندتان هم باعث احساس اعتمادبه‌نفس و لذت همزمان و ارتباط بهتر شما می‌شود. بازی‌های معمایی و فکری و حل مسئله هم می‌تواند در این نسخه جا بگیرد. همچنین کمک به فرزندتان در حل تکالیف درسی اگر در زمان مناسب و بدون زور و اجبار صورت گیرد باعث افزایش اشتیاق او به درس و ارتباط بهتر می‌شود.

6- آشنایی با دوستانش| هرچند پدرها پرمشغله هستند اما باید بکوشید با آدم‌هایی که در زندگی روزانه فرزندتان نقش دارند، آشنا شوید از جمله دوستان و والدین دوستان او. در خانه‌‌تان را روی همکلاسی‌های فرزندتان بگشایید، داوطلب رساندن فرزندتان به مهمانی‌ها و زمین ورزش آنان شوید. به علاقه‌مندی‌ها و نگرانی‌هایشان گوش کنید و با آن‌ها هماهنگ شوید.

7- هماهنگ بودن با مادر فرزندتان| در قوانین و مقررات تربیتی خانواده ثبات داشته باشید و با همسرتان هماهنگ باشید. همچنین درخصوص اعمال محدودیت‌ها و پاداش‌ها با همسرتان توافق کنید. مواقع خستگی و مهمانی نباید قوانین عوض شوند بلکه می‌توانید کمی اغماض و چشم‌پوشی کنید. این ثبات در محدودیت و قوانین خانه به فرزند کمک می‌کند تا محیط قابل پیش‌بینی در خانه و از شما داشته باشد و این به دنبالش امنیت می‌آورد. ضمنا سعی کنید خود عمل کننده قوانین وضع شده باشید و برای هر چیزی که ارزش دارد، قانون وضع کنید تا جایی که تعداد قوانین خیلی زیاد و دست و پاگیر روابط شما با فرزندتان نشود.