فضای سبز چرا در شهرها مهم است

فضای سبز به عنوان جزء ضروری و لاینفک پیکره شهرها در متابولیسم آنها نقش اساسی دارد و کمبود آن می‌تواند اختلالات جدی را در کارکرد شهرها به وجود آورد.

امروزه شهرها بدون وجود فضای سبز امکان ادامه حیات ندارند، زیرا این سکونتگاه‌های بزرگ بشری به عنوان کانون‌های تمرکز فعالیت و زندگی انسان‌ها برای اینکه بتوانند پایداری خود را حفظ کنند چاره‌ای جز پذیرش ساختار و کارکردی متأثر از سیستم‌های طبیعی ندارند؛ بنابراین فضاهای سبز شهری جزء ضروری پیکره شهرها بوده و کمبود آن با توجه به رشد و گسترش شهر و شهرنشینی می‌تواند اختلالات اساسی در ادامه فعالیت‌های شهری ایجاد کند.
فضای سبز به ویژه پارک‌های شهری، به عنوان یکی از عناصر اصلی در گذران اوقات فراعت و تأمین آرامش شهروندان شناخته می‌شود که در دسترس همگان قرار دارد.

فضاهای سبز شهری فعالیت بدنی و آرامش را تسهیل می کنند و پناهگاهی از سر و صداهای آزاردهنده شهری را شکل می دهند. درختان، اکسیژن تولید میکنند و به فیلتر کردن آلودگی مضر هوا، از جمله ریزگردها کمک می کنند.

نقاط آبی در این اکوسیستم های سبز، اعم از دریاچه ها، رودخانه ها و چشمه ها، سبب تعدیل و تلطیف هوای شهر می شوند. پارک های شهری و باغ ها نقش مهمی در خنک کردن شهر دارند و مسیرهای ایمن راه رفتن و دوچرخه سواری را برای حمل و نقل های شهری شکل می دهند و همچنین مکان هایی برای فعالیت بدنی، تعامل اجتماعی و تفریحی فراهم می کنند.

دسترس بودن فضاهای سبز می تواند نابرابری ها را نیز در بخش سالمت در شهرها کاهش دهد، و در بهبود و درمان بیماری های ذهنی و روانی کامال اثر گذار باشد. برخی از تحلیل ها نشان می دهد که فعالیت بدنی در یک محیط طبیعی می تواند به درمان افسردگی خفیف و کاهش شاخص های استرس فیزیولوژیکی کمک کند و از این رو بر سالمت جسمی و روحی شهروندان تأثیری بنیادی دارد و با تأمین سالمت شهروندان به کاهش هزینه های درمانی و پویایی اقتصادی شهرها تأثیرگذارند.

در برخی شهرها چون اردبیل، فضای سبز بخاطر اقلیم مناسب نقش مناسبی در شکل دادن به هویت شهری و نیز شاخصه های آن شهر دارد.

در این شهرها نه تنها تمام مزایایی که به طور کلی برای فضاهای سبز شهری قائلیم، پابرجاست که فضاهای سبز شهری چیزی فراتر از کارکردهای فضاهای سبز شهری است.