یک سوزن به خودت بزن!

زهره نورمحمدی

در روزهای اخیر در پی قطع و بریده شدن چند درخت در خیاو چایی شهرمان مسئولان و عاملان و متصدیان رسیدگی به این مقوله، آماج تیرهای شماتت و انتقاد و پیشنهاد شده اند …

در ابتدای درد دل و سخنم با مردم شهرم لازم میدانم بنویسم هیچ جانبداری ای به هیچ عنوان از شخص یا اشخاصی نکرده و نمیکنم و نیز قصد کمرنگ کردن و بی اهمیت جلوه دادن این اتفاقات اخیر را ندارم و میخواهم و امیدوارم چیزی که مینویسم مورد فهمِ درست و برداشت ِ صائب گردد … در اینکه قطع درختان و از بین بردن فضای سبز کاری قبیح و غم انگیز است هیچ شکی نیست و جای هیچگونه توجیه و دفاعی ندارد… اما

همه عیب خلق دیدن نه مروت است و مردی

نگهی به خویشتن کن که همه گناه داری

ما شهروندان چقدر عامل به اعمال انسانی و درست در حیطه ی انجام وظایف شهروندی هستیم ؟ چقدر وجدان فردی و جمعی مان فعال است و تا چه حد در رعایت باید ها و نبایدهای شهروندی احساس مسئولیت میکنیم ؟ کداممان فراتر از چند وجب جلوی خانه و حریم خود را دیده ایم و میبینیم ؟!!

در مقابل اینهمه پیچش مو و اشارتهای ابروی دیگران دیدن !!! خودمان چقدر عارف هستیم ؟؟!!! به گمانم کمی خنده دار است که تا موردی و مشکلی از جانب دیگران میبینیم سریع در پی تخریب و جراحت زدن بر آییم و بالفور در فضای مجازی شبیخون راه بیندازیم و خودمان را دلسوز و عاشق و مسئول جلوه دهیم !!! چقدر هر کداممان نسبت به شهرمان در زمینه ی بهداشت شهری و پاکیزگی آن فعال هستیم؟؟

این جوبهای پر از آشغال! این درختان ملبّس به کیسه ی نایلونها ! این پاکتهای پفک و چیبس! این بطریها و شیشه های نوشابه و ظرف آب معدنیها! این دستمالهای کاغذی مصرف شده در سطح خیاو چایی از آسمان باریده اند؟؟؟؟

اینها را من و توی شهروند ریخته ایم آنهنگام که ابدا به فکر درختان خیاو چایی و زیباییشان نبودیم !!! ما واعظ غیر متعظ هستیم ،ما اهل تضاد هستیم ،کم داشتها و ناکامیهای شهرمان را عمدتا دوست داریم از جانب دیگران ببینیم و حاضر نیستیم کمی نیز به بدعهدی خود بیندیشیم! ما اهل سرکوب کردنیم اما فقط سرکوب دیگران و اعمی به عیب خود و احول به عیب دیگران ! به وقت لزوم سریع اهل انتقاد شده و جوگیر میشویم و خوب کاستیها و تقصیرات را انشا میکنیم اما دریغ از پذیرش کوتاهیهای خود!

شهروندان عزیزم امید رهایی نیست و نخواهد بود وقتی همه دیوار باشیم …

بیایید گاهی وقتی به دیگران جوالدوز میزنیم یک سوزن نیز به خودمان بزنیم

تیغ خود را نیز ببینیم نه فقط ناخن دیگران را …