5 نکته برای دخترها و پسرهای دم بخت

نویسنده : نگار مظلوم‌حسینی| ‌ دانشجوی دکترای روان‌شناسی‌بالینی

به گزارش شهرخوان، بیشتر دخترها و پسرهای دم‌بخت از نبایدهای دوران آشنایی و خواستگاری اطلاع دارند؛ چراکه رویکرد بیشتر کارشناسان و خانواده‌ها در این زمینه، هشداردهنده است. در این مطلب، می‌خواهیم از بایدهای دوران خواستگاری بگوییم که معمولا دخترها و پسرها از آن غفلت می کنند و این غفلت کردن عواقب تلخی هم دارد.

آشنایی چندین ماهه و تحقیق

مهم است با فردی که قصد ازدواج دارید، بیشتر از چند ساعت یا یک روز زیر نظر خانواده ها برای آشنایی وقت بگذرانید. محدود کردن تعداد جلسات خواستگاری به 2 یا 3 بار، معمولا به شناختی کامل ختم نمی‌شود. شما می‌توانید زیر نظر خانواده‌ها برای آشنایی بیشتر اقدام کنید و توصیه می‌شود به مراکز مشاوره پیش از ازدواج هم مراجعه کنید. گاهی می‌شنویم که افراد به فاصله دو هفته یا حتی یک ماه بعد از اولین دیدار به عقد هم در می‌آیند. مهم است با فردی که قصد ازدواج دارید دست کم 3 یا 4 ماه با حفظ اصول مراوده کنید. کمتر از این مدت برای شناخت فرد و همین‌طور افشا شدن خصوصیات اخلاقی کافی نیست. همچنین از اهمیت کمک گرفتن از منابع مختلف برای گرفتن اطلاعات غافل نشوید. از دوست، همسایه، همکار و هم کلاسی‌های طرف مقابل برای گرفتن اطلاعات استفاده کنید. این کار باعث می‌شود شناخت جامعی از فرد به دست آورید.

توجه به ظاهر طرف‌ مقابل

اگر از آن دسته افراد هستید که معتقدید ظاهر مهم نیست، متاسفانه اشتباه می‌کنید. اگر ظاهر خواستگارتان برای شما مهم نیست، احتمالا به این دلیل است که ظاهرش را پسندیده‌اید. بهتر است نظر خود را این‌ گونه اصلاح کنید که چه چیزی از ظاهر برای شما مهم نیست؟ ممکن است رنگ چشم و پوست برای شما مهم نباشد، ولی قد، ملاکی مهم باشد. به طور معمول برای آقایان جذابیت ظاهری و برای خانم‌ها قد و تیپ مهم است. حتما برای قد، تیپ، رنگ پوست و دیگر مسائلی که ممکن است برای شما مهم باشد به طرف مقابل نمره بدهید. اگر طرف مقابل شما نمره بالایی از نظر ظاهری نگرفت، باید به این نکته توجه کنید که ظاهر برای شما اولویت چندم است و طرف مقابل چه نمره‌ای گرفته است. اولویت بالا با نمره کم خطرناک است، اما اگر ظاهر جزو ملاک‌های پایین شماست و نمره آن فرد زیاد کم نیست ممکن است نگران‌کننده نباشد.

واکاوی جلسات خواستگاری

افراد در موقعیت‌های مختلف رفتارهای مختلفی نشان می‌دهند. به همین دلیل، توصیه می‌شود که در صورت امکان و زیر نظر خانواده‌ها، طرف مقابل خود را در موقعیت‌های مختلف مانند محل کار، دانشگاه، رستوران و … ببینید تا تحلیل درست‌تری از شخصیت او و رفتارهایش داشته باشید. در این زمینه، ملاقات‌های خانوادگی و جلسه خواستگاری از همه مهم‌تر است. این ملاقات‌ها منبع غنی از اطلاعات درباره اعضای خانواده است. وقتی با طرف مقابل خود در محیط خانواده ملاقات می‌کنید، فرصت کافی دارید تا به چگونگی تعامل بین اعضا توجه کنید و به این چند سوال پاسخ دهید: والدینش با او چگونه برخورد می‌کنند؟ او با والدین خود چگونه برخورد می‌کند؟ رابطه برادر و خواهرش با او چگونه است؟ آیا به او بیش از اندازه بها می‌دهند؟ استقلال و آزادی او در چه حد است؟ نحوه صحبت و تعاملش با دیگر اعضای خانواده به خصوص جنس مخالف(مثلا برادر با خواهر یا برعکس) چگونه است؟

دنبال همسر بدون ایراد نباشید!

واقعیت این است که هیچ‌گاه نمی‌توان به طور قطعی گفت که فرد بهتری پیدا می‌شود یا خیر؟ اما مسئله‌ای وجود دارد به نام کمال‌گرایی. منتظر بودن برای شاهزاده سوار بر اسب سفید یا نشستن در انتظار فردی که نتوان هیچ ایرادی از او گرفت، بیشتر از تردید سالم در ازدواج، نشان دهنده کمال‌گرایی نابجاست. توصیه می‌شود اگر فردی 60 تا 70 درصد ملاک‌های شما را برای ازدواج داشت، او را گزینه مناسب در نظر بگیرید و انتظار برای فردی که 100 درصد منطبق با ملاک‌های شما باشد، کاملا اشتباه است. در واقع چنین فردی اصلا وجود ندارد و اگر هم وجود داشته باشد چرا باید با ما که حتما ایرادهایی داریم، ازدواج کند؟! توجه به این نکته هم مهم است که اگر با تردیدهای منطقی مواجه هستید و برای مثال ملاک‌های اولیه شما در طرف مقابل‌تان دیده نمی‌شود، باید برای یافتن گزینه بهتر صبر کنید.

درگیر کردن خانواده در فرایند تصمیم‌گیری

بعضی خانواده ها معتقدند انتخاب همسر یک مسئله شخصی است و ریش و قیچی را تمام و کمال به دست فرزند خود می سپارند. از طرفی بعضی دیگر معتقدند که صلاح فرزند خود را می‌دانند و کاملا به جای او تصمیم می‌گیرند یا او را برای تصمیم‌گیری تحت فشار می‌گذارند. روش مناسب این است که خانواده در روند بررسی و کسب اطلاعات در کنار فرزند خود باشد. این بدان معناست که فرزند و خانواده با هم تبادل اطلاعات داشته باشند تا بتوانند از اطلاعات به دست آمده به صورت تحریف نشده استفاده کنند.